Biyernes, Hunyo 22, 2012

“Paglipas ng Panahon” ni Joyleen B. Hebron



 Sa aking unang pagtapak sa paaralang ito
Agad kong naitanong “Kaya ko ba ito?”
Hindi ko mawaring noo’y ako’y nasa unang baitang pa lamang
At ngayo’y ako’y nandito na at masayang nag-aabang

Tunay na kaibiga’y agad kong natagpuan
Ngunit isang kahilingan ang laging nasa isipan
Sana kahit anong mangyari’y ako’y hindi nila bibitawan
Sa lahat ng pagsubok na aming madaanan

Habang tumatagal ay aking nakikita
Mga pagbabago sa aming pagsasama
Mga ugaling hindi kayang itago
Lumalabas at ngayo’y nakakasakit ng husto

Ayoko mang aminin ngunit tama ang kanilang sinabi
Na habang tayo’y nabubuhay pagbabago’y kapiling lagi
At dahil dito’y unti-unting naiintindihan
Na sa paglipas ng panahon, kaakibat nito ay bagong kapalaran

Walang komento:

Mag-post ng isang Komento